Als je hond niet wil spelen

Het spelletje is al over voordat het begonnen is. Sommige honden zijn echte spelbrekers. Ze hebben geen zin om een bal te halen of met een andere hond een wedstrijdje te rennen.
Of je zo'n hond kunt stimuleren of niet, hangt af van de hond en de oorzaak van zijn lusteloosheid.

De geboren spelbreker

Wat is er toch met hem aan de hand?, vraagt menig baasje zich af en ruimt de mooie nieuwe bal, deels bezorgd en deels teleurgesteld, weer op. Ondertussen snuffelt de hond met plezier aan de stuiken langs de weg. Hij heeft geen bal nodig om zich te vermaken.
Gewoonlijk is dit gedrag geen reden om je zorgen te maken. Ook bij honden heb je, net als bij mensen, verschillende typen. Je hebt bangeriken, waaghalzen en uiteraard ook honden die niets geven om spelen.
Een hond die niet graag speelt omdat hij daar geen zin in heeft moet je gewoon accepteren zoals hij is. Misschien voldoet hij niet aan het beeld dat je van een hond had toen je hem aanschafte, maar natuurlijk kun je hem op zijn eigen manier gelukkig laten zijn.
Mocht hij echter onevenwichtig overkomen op problemen hebben in de omgang met andere honden, dan moet je er iets aan doen. Een bezoek aan een hondenschool kan zinvol zijn, maar ga eerst even langs de DA om gezondheidsproblemen uit te sluiten.
Ook spelen moet je leren. Een hond die in de belangrijke puppyfase nooit met ballen in aanraking is gekomen, zal later ook niet weten wat hij met die dingen aan moet. Als je dus een wat oudere hond uit een asiel hebt, dan is het best mogelijk dat dit een hond is die het spelen nooit heeft geleerd.
Zulke honden kun je vaak prima motiveren. Probeer verschillende dingen uit. Misschien apporteert hij liever oude handdoeken of kauwspeeltjes.

Rassen

Er zijn wel rassen die liever spelen dan andere. Jachthonden zijn bijvoorbeeld vaak net kinderen, altijd in de stemming om met andere honden te ravotten of apporteerspelletjes met hun baasjes te doen. Ook Terriers kunnen er meestal niet genoeg van krijgen. Ze werden er praktisch voor gefokt.
Ze moeten levendig zijn en altijd in de startschoenen staan. De spelbehoefte van kuddebeschermers is juist weer niet zo groot. Niet met soortgenoten en ook niet met hun baasjes. Het spelen behoort niet tot het vaste repertoire van deze rassen.
Er zijn uiteraard uitzonderingen. Ook windhonden en noordse honden zijn vaak niet bijzonder geïnteresseerd in spelletjes.

Pijn

Als je het idee het dat de hond graag zou willen, maar het niet kan, moet je in ieder geval met hem naar de DA. Misschien heeft hij pijn en wil hij daarom niet achter een stokje gaan of met andere honden ravotten.

"Verkeerd" spelen

Soms is de manier waarop je een speeltje aanbiedt de reden voor de hond om niet naar het ding te kijken. Een bal, een dummy, of wat dan ook wordt pas interessant als hij niet altijd bereikbaar is maar iets bijzonders is.
De bal die het baasje tijdens de wandeling bij zich draagt, hem steeds even voor de neus van de hond houdt, liefst met woorden zoals "wat een mooie bal", om hem vervolgens pas te gooien, die is pas interessant!
Belangrijk: ruim de speeltjes na het spelen meteen weer op. Haal dat speciale speeltje alleen tevoorschijn als je echt met hem gaat ravotten. Dan is dat speeltje voortaan een stuk interessanter voor je viervoeter.

Bron: Hart voor dieren