Ons Joke weer eens...

Zaterdagavond waren ze hier met z'n drietje aan het spelen en plotseling begon ons Joke heel hard te janken. We gingen meteen kijken en ze stond op 3 poten.
Ze steunde niet meer op haar linker achterpoot. We dachten dat het een verstuiking zou zijn en ik had haar Perdolan voor kinderen gegeven tegen de pijn.
Kim was al aan het voelen geweest of hij ergens een breukje kon voelen maar hij vond niet meteen iets.
De volgende morgen kwam Kim thuis van zijn nachtpost en toen stond haar poot wat scheef.
Kim weer gaan voelen en toen zei hij dat hij precies iets voelde wat gebroken was.
Maar ja, het was zondag: op het internet gaan zoeken wie er dienst had want ik wou haar zeker zo niet laten lopen als het dan misschien gebroken zou zijn.
Gelukkig was er iemand dichtbij van dienst en ik mocht met haar tegen 9 u komen.
De da had de poot in alle richtingen bewogen en geplooid maar madam reageerde niet dat het pijn deed.
Dus de da zei dat het toch zeker al niet gebroken was. Toen ging ze naar de onderkant van de poot en dat had ze niet graag.
Nu bleek dat ze één van haar teentjes goed had verstuikt. Ze kreeg een pijnvaccinatie en moest voor 10 dagen ontstekingsremmers innemen.
Gelukkig loopt ze nu al terug op 4 poten.
Hopelijk zal ze vlug weer de oude zijn.